Malediwy przeniosą się do Indii, a może Australii?

 Jakiś czas temu robiłem recenzję książki o Mazaganie, mieście portugalskim, które z Maroka przeniosło się do Brazylii w latach 60 XVIII wieku:

http://racjonalista.tv/laurent-vidal-mazagan-miasto-ktore-przeplynelo-atlantyk

Zwykle to ludzie poszczególni się przenoszą a nie całe miasta czy państwa. Wygląda jednak na to, że wkrótce przeprowadzi się jedno zamożne państewko – Malediwy. W 1965 roku Malediwy uzyskały niepodległość, wcześniej były sułtanatem, najpierw pod protektoratem holenderskim, później brytyjskim. Po trzech latach proklamowano republikę. Malediwy są krajem muzułmańskim. NMalediwy składają się z 26 naturalnych atoli, które podzielone są na 21 jednostek administracyjnych: 20 atoli administracyjnych i miasto stołeczne Male. Każdy z atoli administrowany jest przez naczelnika nominowanego przez prezydenta państwa. Na Malediwach samo posiadanie Biblii jest zabronione prawem. W 1998 roku wydalono kilku cudzoziemców podejrzanych o działalność kaznodziejską, a niektórych miejscowych chrześcijan aresztowano. Chrześcijańska działalność misyjna w tym kraju jest zabroniona. Obywatele Malediwów, którzy zostali chrześcijanami tracą obywatelstwo. W państwie jednak praktycznie nie ma chrześcijan.

Flag_of_Maldives.svg

Najwyższy punkt leży zaledwie dwa metry ponad powierzchnią poziomu morza. To najniższy spośród najwyższych punktów poszczególnych państw świata. Siłą rzeczy Malediwy są zagrożone całkowitym zalaniem. Dlatego państwo to od lat zwraca się do największych i najpotężniejszych krajów świata o pomoc w ograniczaniu efektu cieplarnianego. Inne państwa mają jednak własne problemy, same mogą – przynajmniej niektóre – znaleźć się pod wodą, dlatego Malediwy szukają sobie nowej ojczyzny. Decyzje podjął pierwszy demokratycznie wybrany lider tego państwa, Mohamed Nasheed. Od 2008 prezydent Malediwów wybierany jest w wyborach powszechnych na 5-letnią kadencję z możliwością jednej reelekcji.

Obecnie rządzi Abdullah Jamin, Nasheed rządził od 11 listopada 2008 do 7 lutego 2012. Nasheed, aktywista praw człowieka (w wyborach 2008 roku pokonał Maumoona Abdula Gayooma, człowieka, który niegdyś wtrącił go do więzienia), reprezentował Demokratyczną Partię Malediwów, a obecny szef rządu – Partię Jedności Narodowej, jednak problem nadal pozostaje ten sam. Przeprowadzkę będzie trzeba zrobić Malediwy to łańcuch 1,200 wysp, do 2100 roku wskutek topnienia lodowców, poziom wody wzrośnie o 59 cm, większość terytorium ma ok. 150 cm wysokości npm, ale wzrost o 59 uczyniłby wyspy praktycznie nie do zamieszkania. Wysp nie da się uchronić tamami jak Florydę czy Holandię, zatem trzeba emigrować. Nasheed chce kupić ziemię dla sowich 300 tys obywateli. Powołuje się na casus Izraela. Co do ziem, myśli o Sri Lance lub Indiach ze względu na podobieństwa kulturowe, Australia też jest brana pod uwagę ze względu na ogromne połacie niezamieszkałego terenu. Kraj jest bogaty, ale ma swoje problemy; plaga heroiny, 20% bezrobocia, stały wzrost przestępczości, Nasheed stworzył specjalny fundusz na zakup nowej ziemi dla swojego państwa.

http://www.youtube.com/watch?v=K6CUMBwUHv8

https://www.theguardian.com/environment/2008/nov/10/maldives-climate-change

PN

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Mój dziadek - Edmund Harwas (1912-1996)

Obraz
Edmund Harwas (ur. 23 grudnia 1912 w Hagen, zm. 27 kwietnia 1996 w Poznaniu) – polski filozof, pedagog społeczny, andragog, docent UAM, specjalista z dziedziny oświaty dorosłych i kierownik zakładu na UAM zajmującego się ta problematyką, uczestnik kampanii wrześniowej. Syn Jana Harwasa, urzędnika pocztowego, i jego żony Franciszki. Był młodszym z ich dwóch synów. Jego brat Jan Harwas zginął rozstrzelany przez Niemców w sierpniu 1944, jako działacz francuskiego podziemia – Resistance. Edmund Harwas urodził się w Hagen, ponieważ jego rodzice zostali wcześniej przesiedleni w głąb Rzeszy. Po powrocie z Niemiec w 1918, rodzina zamieszkała w Rogoźnie Wielkopolskim. Tam Edmund Harwas chodził do szkoły elementarnej i gimnazjum klasycznego im. Przemysława. W 1930 roku zdał maturę i zapisał się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Poznańskiego. W 1936 obronił pracę magisterską z nauk filozoficznych. W latach 1938–1939 studiował pedagogikę na Wydziale Prawno-Ekonomicznym. W styczniu 1939 podjął p
Czytaj więcej

Japońskie podejście do religii. Religia dla ludzi a nie odwrotnie

Obraz
  Mam wrażenie, że na Zachodzie podejście do życia religijnego się zmienia, dlatego katolickie i baptystyczne elitki stają się tak panikarsko agresywne. Jako ateista, nie uznaję boskości, a tzw. świat duchowy z filozofią, religia i sztuką, uważam za wykwit materialnej kultury, niemniej jednak fascynują mnie różne podejścia do religijności. Zajmując się szerzej różnicami między Japonią i Chinami a Zachodem zauważyłem, że ludzie Zachodu maja tendencję do służenia religii, podczas gdy ludzie Wschodu do używania jej. Stąd choć zdarzają się w Azji agresywniejsze ruchy religijne (Birma, BJN w Indiach, nacjonalistyczny pseudoszintoizm japoński XIX wieku), Azjaci a zwłaszcza Japończycy, którzy często wierzą tylko w duchy zmarłych, czego zwykle nie odbierają jako nieracjonalne, uważają, że to religia ma służyć człowiekowi, a nie odwrotnie. To nie Kościoły mają wpływać na ustawy o aborcji itp, tylko człowiek prywatny poszukujący życia religijnego ma zajrzeć do świątyni by poprawić swoje morale.
Czytaj więcej

Japońska kultura bezpieczeństwa

Obraz
  Oto mój nowy artykuł opublikowany w ramach monografii: Marian Kopczewski, Anna Kurkiewicz, Stanisław Mikołajczak (redakcja naukowa), Paradygmaty badań nad bezpieczeństwem, Jednostki, grupy i społeczeństwa, t. 1, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa w Poznaniu. Poznań 2015, ISBN: 978-83-65096-18-0 Piotr Napierała Japońska kultura bezpieczeństwa Japonia jest krajem położonym w wyjątkowo aktywnym sejsmicznie rejonie świata. Jednocześnie jednak jest to kraj zamożny, a więc nie całkiem bezradny wobec wyzwań rzucanych człowiekowi przez żywioły. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie charakterystycznych cech japońskiego podejścia do zapewnienia bezpieczeństwa populacji swego kraju. Ponieważ kraje nawiedzają często trzęsienia ziemi, uderzenia niszczących fal tsunami i tajfuny (te ostatnie zwykle uderzają w Japonię tylko swymi „ogonami”, koncentrując siły na Filipinach), Japończycy mają reputację ludzi odważnych i zorganizowanych, niczym niewzruszonych i zdyscyplinowanych, oraz przy
Czytaj więcej