USA są de facto kulturą starszą niż polska czy rosyjska

 Ziuganow, lider rosyjskich komunistów stwierdził kiedyś, że USA w swej arogancji zapominają, że kultura USA ma tylko 200 lat, a rosyjska dwa tysiące. Pomylił się podwójnie. Kultura USA, do ok. 1840-1870 czyli masowego napływu niemieckich, a potem irlandzkich imigrantów, to w zasadzie kultura brytyjska w jej transatlantyckiej wersji. Amerykanie lubią widzieć samych siebie jako fresh start i oddzielać się od Brytyjczyków mentalnie, ale nic nie zmieni faktu, że NIE zaczynali od zera, ale od Cromwella i Shakespeare’a. U Rosjan, pierwszym naprawdę znacznym pisarzem jest o 100 lat młodszy od Shakespeare’a – Tatiszczew… No może jeszcze Awwakum Pietrow z XVII wieku. Kroniki Nestora są młodsze od Beowulfa…

Wielką Brytanię politycznie stworzyli Rzymianie, którzy przymusowo zebrali Brytów do kupy (ok 50 n.e), Rosję politycznie stworzył 900 lat później na wpół legendarny Wiking Ruryk. W cywilizacji CIAGŁOŚĆ jest wszystkim, a Rosja jako kultura nie tylko jest 900 lat młodsza, ale jeszcze przez kilkaset lat była poddana ludowi bez kultury (poza kumysem i namiotem) – Mongołom, co oznacza krok wstecz. Wielcy pisarze rosyjscy ciągle piszą tyko o rosyjskim zacofaniu, lub przekonują sami siebie, ze prymitywizm jest zaletą, bo bardziej „szczery”… Wyjaśnia to prymitywizm Rosjan względem Zachodu. Tak samo nie puszmy się my Polacy np. wobec Paragwaju czy Urugwaju – hiszpańska kultura jest jeszcze starsza od brytyjskiej, nie mówiąc już o polskiej. Rzymianie ok. 500 roku uciekają z Brytanii, ale Brytowie są już ucywilizowani, podobnie jak od stuleci handlujący z Rzymianami Germanie zachodni.

Ok są jeszcze starsze rzeczy jak Egipt czy Indie, ale czy ciągle ich ktoś nie podbijał? Czy nie niszczył wszystkiego? Czy nicość Mongołów i Arabów – przypomnę koczownicy w zasadzie nie mają kultury poza kilkoma folkowymi opowieściami – nie kasuje wszystkiego? Chiny ucywilizowały Mongołów, ale potem za Mao same zaczęły niszczyć własną kulturę. Nie oszukasz CIĄGŁOŚCI. Ona jest dla kultury wszystkim. Możesz przenieść kulturę za oceany, ale nie możesz jej wyzerowywać… Japonia się nieco zwesternizowała, ale przetrwała, nie niszczyła sama siebie jak Chiny. Czy teraz już widać czemu Zachód wespół z Japonią rządzi światem? Dziękuję.

Przy okazji; odkryłem właśnie kolejną obok alexjones, zmianynaziemi, RT i sputniknews, putinowską stronkę dla Polaków. Tu rosyjscy propagandyści o tym, że Rosja jest super, bo ma dużo zasobów i nie lubi gejów. Zaraz obok jest równie stronniczy artykuł o tym jak niby coraz słabsza jest polska armia, KAŻDY tekst ma ruską wersję, tylko Rosjanin mógł założyć taką stronę, przedobrzyli – wydało się 🙂 zawsze pracują cepem i wychodzi co wychodzi.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Mój dziadek - Edmund Harwas (1912-1996)

Obraz
Edmund Harwas (ur. 23 grudnia 1912 w Hagen, zm. 27 kwietnia 1996 w Poznaniu) – polski filozof, pedagog społeczny, andragog, docent UAM, specjalista z dziedziny oświaty dorosłych i kierownik zakładu na UAM zajmującego się ta problematyką, uczestnik kampanii wrześniowej. Syn Jana Harwasa, urzędnika pocztowego, i jego żony Franciszki. Był młodszym z ich dwóch synów. Jego brat Jan Harwas zginął rozstrzelany przez Niemców w sierpniu 1944, jako działacz francuskiego podziemia – Resistance. Edmund Harwas urodził się w Hagen, ponieważ jego rodzice zostali wcześniej przesiedleni w głąb Rzeszy. Po powrocie z Niemiec w 1918, rodzina zamieszkała w Rogoźnie Wielkopolskim. Tam Edmund Harwas chodził do szkoły elementarnej i gimnazjum klasycznego im. Przemysława. W 1930 roku zdał maturę i zapisał się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Poznańskiego. W 1936 obronił pracę magisterską z nauk filozoficznych. W latach 1938–1939 studiował pedagogikę na Wydziale Prawno-Ekonomicznym. W styczniu 1939 podjął p...
Czytaj więcej

Japońskie podejście do religii. Religia dla ludzi a nie odwrotnie

Obraz
  Mam wrażenie, że na Zachodzie podejście do życia religijnego się zmienia, dlatego katolickie i baptystyczne elitki stają się tak panikarsko agresywne. Jako ateista, nie uznaję boskości, a tzw. świat duchowy z filozofią, religia i sztuką, uważam za wykwit materialnej kultury, niemniej jednak fascynują mnie różne podejścia do religijności. Zajmując się szerzej różnicami między Japonią i Chinami a Zachodem zauważyłem, że ludzie Zachodu maja tendencję do służenia religii, podczas gdy ludzie Wschodu do używania jej. Stąd choć zdarzają się w Azji agresywniejsze ruchy religijne (Birma, BJN w Indiach, nacjonalistyczny pseudoszintoizm japoński XIX wieku), Azjaci a zwłaszcza Japończycy, którzy często wierzą tylko w duchy zmarłych, czego zwykle nie odbierają jako nieracjonalne, uważają, że to religia ma służyć człowiekowi, a nie odwrotnie. To nie Kościoły mają wpływać na ustawy o aborcji itp, tylko człowiek prywatny poszukujący życia religijnego ma zajrzeć do świątyni by poprawić ...
Czytaj więcej

Japońska kultura bezpieczeństwa

Obraz
  Oto mój nowy artykuł opublikowany w ramach monografii: Marian Kopczewski, Anna Kurkiewicz, Stanisław Mikołajczak (redakcja naukowa), Paradygmaty badań nad bezpieczeństwem, Jednostki, grupy i społeczeństwa, t. 1, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa w Poznaniu. Poznań 2015, ISBN: 978-83-65096-18-0 Piotr Napierała Japońska kultura bezpieczeństwa Japonia jest krajem położonym w wyjątkowo aktywnym sejsmicznie rejonie świata. Jednocześnie jednak jest to kraj zamożny, a więc nie całkiem bezradny wobec wyzwań rzucanych człowiekowi przez żywioły. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie charakterystycznych cech japońskiego podejścia do zapewnienia bezpieczeństwa populacji swego kraju. Ponieważ kraje nawiedzają często trzęsienia ziemi, uderzenia niszczących fal tsunami i tajfuny (te ostatnie zwykle uderzają w Japonię tylko swymi „ogonami”, koncentrując siły na Filipinach), Japończycy mają reputację ludzi odważnych i zorganizowanych, niczym niewzruszonych i zdyscyplinowanych, oraz ...
Czytaj więcej